Karawaka, karawika – relikwiarz Drzewa Krzyża Świętego. Rodzaj krzyża pochodzący z hiszpańskiego miasta Caravaca. W 1241 roku król Hiszpanii, Ferdynand III Święty podczas wojny z Maurami zdobył relikwiarz, którego kształt pochodził z Bizancjum. Do Caravaca przywiózł go prawdopodobnie zakon templariuszy, który otrzymał go od króla Hiszpanii. Na ziemie polskie karawaka dotarł z Bizancjum i Węgier. W Bizancjum relikwiarze nazwano staurotekami. Krzyż stał się talizmanem i amuletem chroniącym przed zarazą, nagłymi zgonami, klątwami, burzami. Leczy bezsenność. Krzyż o dwóch poprzecznicach, jako cudowny stał się głośny w 1545 r. we Włoszech podczas epidemii cholery w Trydencie. Stał się symbolem państwowym Węgier, za czasów króla Beli III (lata 1172 – 1193). Następnie symbol podwójnego krzyża stał się osobistym symbolem herbowym Władysława Jagiełły.