Zapraszamy do lektury kwartalnika Myśl Praska. całość w załączniku.
Gender – poczwarka marksizmu jest już w Polsce. Ratujmy dzieci i ojczyznę przed tą zarazą
Korzenie genderyzmu w potocznej opinii sięgają rewolucji seksualnej 1968 roku, wywołanej na zachodzie Europy i Ameryce. Jest to jednak daleko idące uproszczenie. W rzeczywistości jest to kolejna odsłona rewolucji neomarksistowskiej, zaprojektowana na początku lat dwudziestych XX wieku przez Antonio Gramsciego – włoskiego komunistę. Jednak pełną odsłonę tego zjawiska obserwować można od około 50 lat w USA i Europie Zachodniej. Czym jest więc ideologia gender? To w najgłębszej istocie przedefiniowanie natury ludzkiej na zupełnie nowy obraz. Główny trzon genderyzmu to odczucia i wrażenia. Rozum, wola, obiektywna prawda, mądrość, nauka nie są żadnym fundamentem. Co więc mówią oficerowie genderyzmu na świecie? To nieprawda, że rodzimy się kobietami lub mężczyznami, jak naucza tego biologia. Ludzie wcielają się w role kobiecie i męskie na skutek wpływu kultury, tradycji, zwyczajów i stereotypów, a szczególnie religii. Zatem według nich prawdą jest to, że rodzimy się ludźmi (nie zaś dziewczynką lub chłopcem) a płeć biologiczna, którą widać (organy męskie lub żeńskie) nie oznacza, że urodziliśmy się kobietą lub mężczyzną, możemy bowiem odczuwać coś zgoła innego. Odczucia więc człowieka są najważniejsze, one determinują płeć. Zatem nie należy określać przy narodzinach dziecka płci, bo może ono będzie w przyszłości odczuwać w sobie odmienną płeć lub hybrydę różnych płci, a nie tę płeć z którą się urodziło. Te odczucia mają więc być w najwyższym stopniu respektowane i uznawane za prawdę przez innych. Co więcej, można to wielokrotnie zmieniać jak komu się zechce.
